Biały bocian jest szczególnym ptakiem Gniazduje najczęściej w pobliżu siedzib ludzkich. Bardzo lubił słupy energetyczne. W tym roku para bocianów postanowiła zainstalować się na kominie bloku na naszym osiedlu. Siedzieli tam prawie cały dzień i próbowali powalić gałęzie. Niestety po kilku dniach pracownik rozwiesił taśmy ostrzegawcze i nawet czerwoną koszulkę. I bociany zrezygnowały z tego miejsca. Następnego dnia bociany wróciły. Próbowali usunąć niepokojącą szmatę. Bezskutecznie. W pobliżu są miejsca dla bocianów, ale pewnie z jakiegoś powodu ich nie lubią. Mam nadzieję, że ta para znajdzie odpowiednie miejsce.

   Lubię obserwować tego ptaka. Przylatuje bardzo wcześnie. Ma bardzo interesujący wygląd, niezwykły sposób latania i taki smętny głos. Jest jeszcze u nas dość liczny. Kto chciałby więcej wiedzieć o nim odsyłam linkiem. Nie pozwala zbytnio zbliżyć się. Tylko jeżeli to możliwe najlepiej fotografować z auta. Gdy trawa podrośnie będzie trudniej. Czajka będzie mniej widoczna i bardziej ostrożna. Już wybrała miejsce gniazdowania.

     Poniżej prezentuję kilka zdjęć czajek. Łatwo jest fotografować, bo ten ptak często na długo pozostaje nieruchomy. Uwijające się tuż obok szpaki są w ciągłym ruchu. Może uda sięga jakiś czas sfotografować czajkę z młodymi pisklętami.

Tak wcześnie bociany tutaj nie przybywały. To oznaka postępującego ocieplenia klimatu. Szpaki co prawda jeszcze nie zawitały do swoich budek. To dopiero połowa marca. Na czas lęgów stanowczo za wcześnie. Bocian, którego zdjęcia poniżej zamieszczam już przybył 13 marca i to nie sam. Pojawiła się para. Trudno jeszcze o obfity posiłek. Pogoda sprzyja. Dopiero w pierwszym tygodniu kwietnia, przy sprzyjającej aurze przybywają gromadnie różne gatunki ptaków. Nadal prawie co dnia przelatują mniejsze lub większe klucze gęsi. Jak zwykle głośno hałasują. Pewnie w locie naradzają się dokąd zmierzać. Póki nie zazieleniły się wierzby i czeremchy nie ma wiosennego nastroju. Jednak wiosna coraz bliżej.

„W marcu jak w garncu.” Tak brzmi stare przysłowie. Przywołam posty o tym, jak to bywało w marcu w poprzednich latach. Pamięć jest krótka. Nie należy oczekiwać teraz pełnej wiosny. W kwietniu często pogoda płata figle. Jedno jest pewne. Z dnia na dzień słońce wstaje wcześniej i zachodzi później. Po równonocy wiosennej – 21.03. mamy już wiosnę kalendarzową, ale czy przyroda będzie wiosenna? Oto linki do postów z marca w poprzednich latach.

Po bardzo ciepłym lutym pogoda w marcu zmieniła się. Najpierw niespodziewanie w nocy spadł obfity śnieg. Poleżał niedługo. Kolejne dni, to pełne słońce przez całe dni. W nocy dość wysokie przymrozki. To typowa pogoda dla marca. Skończyły się przeloty dzikich gęsi i żurawi. Podczas spacerów od czasu do czasu słychać nawoływania osiadłych par żurawi na tutejszych skromnych mokradłach. Podobno skowronki przyleciały. Sam osobiście nie widziałem. Również szpaki nie pokazały się na tutejszych starych lipach i klonach. Na pobliskim rozlewisku bagiennym wczoraj też nie spotkałem czajek. Tutaj zazwyczaj przebywa co roku kilka par. Pewnie w najbliższych dniach zmieni się nieco pogoda i pojawią się gromadnie i szpaki i czajki. Na wierzbach, czarnym bzie i czeremchach już zaczynają pękać pąki. Jeszcze trochę i nieco zazieleni się przyroda.

Odwiedzamy jeziora zazwyczaj latem. Przez większą część roku po za wędkarzami nikt tu nie bywa. Wczoraj 18 lutego była wspaniała słoneczna bezwietrzna pogoda. Skorzystaliśmy z tego wybierając się na jezioro Mikaszewo. . Jezioro pokryte jeszcze cienką warstwą lodu. Tylko przy brzegach jest woda. W słońcu widok jest bardzo atrakcyjny. Utrwaliłem to na kilku zdjęciach. Spacer brzegiem jest przyjemny. W otaczającym jezioro lesie pachnie żywicą i wilgocią. Gdzie niegdzie resztki śniegu. Zwierząt nie spotkaliśmy. Przeleciały nad nami dwa długie klucze gęsi. Jak zwykle głośno nawołują się.

Nie byliśmy jedynymi turystami zimowymi. Spotkaliśmy parę młodych ludzi. Kobieta na słoneczku czytała … z komórki. W zaciszu promieniowanie słoneczne przynosi ciepło. Jeszcze kilka miesięcy i znowu pojawią się turyści. Miejscami będzie bardzo gwarnie. Tymczasem mieszkańcy lasu mają ciszę i spokój.